به گزارش روابط عمومی سازمان تات، حسن خمیس آبادی، اظهار داشت: «با تحقیقات انجام شده مشخص شد که استفاده از جیره آغازین، می‌تواند تاثیری قابل توجه در گله‌های دام سبک پرواری ایجاد کند که در بازدید از دامداری پایلوت، این تفاوت بسیار مشهود بود.»

وی، ابراز امیدواری کرد که با برگزاری دوره‌های آموزشی و ترویج این مبحث علمی، چنین روش موثری در کل دامداری‌های کشور فراگیر شود. زیرا با گسترش اجرای چنین پژوهش‌هایی، دامداری‌ها زنده می‌مانند و تولید پایدار می‌شود.

این دقیقا همان موضوعی است که فرهاد میرزایی، پژوهشگر مروج ارشد موسسه تحقیقات علوم دامی کشور نیز بر آن صحه می‌گذارد. میرزایی، معتقد است که دامدار‌هایی مانند آقای توانگر، جزو آخرین نسل از بازماندگانی هستند که توانسته‌اند تاکنون با پرواربندی نیمه صنعتی، کاری کنند که حداقل قشر متوسط جامعه همچنان قدرت خرید گوشت قرمز را تاحدودی داشته باشد.

وی، می‌گوید: «اگر دامدارهایی از این دست، اقدام به فروش واحد تولیدی خود کنند، تا 100 میلیارد تومان عایدشان می‌شود که با سپرده‌گذاری این مبلغ در بانک حداقل ماهانه یک میلیارد تومان درآمد خواهند داشت؛ آن هم بدون دغدغه برای تهیه علوفه یا فروش محصول.»

این پژوهشگر محقق ارشد، با استناد به این حساب و کتاب، آهی می‌کشد و انگار جمله آخر خود را از اعماق قلبش به زبان می‌آورد: «این واحدهای تولیدی باید از طرف دولت حمایت شوند. زیرا تعطیلی آنها یعنی از دسترس خارج شدن پروتئین حیوانی برای قشر بزرگی از جامعه.» میرزایی، البته از دامداران هم درخواست می‌کند که برای پیشبرد پایدار تولید و خروج از بحران‌های غیرمنتظره، همیشه کارشناسان و مشاوران علمی را همراهی کنند.