به گزارش روابط عمومی مرکز تحقیقات چهارمحال بختیاری، الهام فخیمی، پژوهشگر بخش تحقیقات جنگل و مرتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان چهارمحال و بختیاری گفت: در راستای توسعه کشت گیاهان دارویی و بهرهبرداری بهینه از اراضی، پژوهشی با هدف ارزیابی تناسب اقلیمی و پهنهبندی مکانهای مستعد کشت گیاهان دارویی مریمگلی، اسطوخودوس فرانسوی و آویشن باغی در استان چهارمحال و بختیاری انجام شد.
وی افزود: این پژوهش با استفاده از روش پارامتریک و بر اساس دادههای اقلیمی 20 ساله از 14 ایستگاه هواشناسی استان صورت گرفت.
فخیمی در ارائه نتایج کلیدی پژوهش گفت: حدود 52 درصد از مساحت استان (858,356 هکتار) برای کشت مریمگلی دارای محدودیت کم تا متوسط (S1 تا S2) است و 35.4 درصد از اراضی (578,650 هکتار) دارای محدودیت شدید (S3) برای کشت این گیاه هستند.
وی مناطق مستعد کشت مریمگلی را بیشتر در شهرستانهای کوهرنگ، اردل و بازفت عنوان کرد و گفت: مهمترین عامل محدودکننده، متوسط دما در مرحله رشد رویشی است.
استادیار بخش جنگل و مرتع برا اسطوخودوس فرانسوی (Lavandula angustifolia) گفت: حدود 22.2 درصد از مساحت استان (362,373 هکتار) بدون محدودیت (S0) برای کشت اسطوخودوس فرانسوی است و 29.7 درصد از اراضی (484,527 هکتار) دارای محدودیت کم (S1) و 20 درصد (326,977 هکتار) دارای محدودیت شدید (S3) هستند و مناطق مستعد کشت این گیاه بیشتر در شهرستانهای فارسان و اردل قرار دارند.
متوسط دمای سالیانه و رطوبت نسبی در برخی مناطق مانند کوهرنگ و لردگان از عوامل محدودکننده هستند.
فخیمی نتایج مطالعه آویشن باغی (Thymus vulgaris) را اینگونه توصیف کرد: حدود 22.1 درصد از مساحت استان (361,571 هکتار) برای کشت آویشن باغی دارای محدودیت کم (S1) است و 34.8 درصد از اراضی (569,113 هکتار) دارای محدودیت متوسط (S2) و 30.4 درصد (496,445 هکتار) دارای محدودیت شدید (S3) هستند و مناطق مستعد کشت آویشن باغی بیشتر در شهرستانهای کوهرنگ، اردل و بروجن قرار دارند ومهمترین عامل محدودکننده، متوسط دما در مرحله جوانهزنی است.
این پژوهشگر تفزود: در این پژوهش، نقشههای تناسب اقلیمی برای هر سه گیاه تهیه شد که نشاندهنده مناطق مستعد و نامستعد کشت در سطح استان است. این نقشهها میتوانند به عنوان ابزاری کاربردی برای برنامهریزی کشت گیاهان دارویی در استان مورد استفاده قرار گیرند.
فخیمی در نتیجه گیری از این پژوهش گفت: نتایج این پژوهش نشان میدهد که استان چهارمحال و بختیاری از نظر اقلیمی شرایط متنوعی برای کشت گیاهان دارویی دارد. با این حال، انتخاب مزارع مناسب با توجه به نقشههای تناسب اقلیمی و در نظر گرفتن ویژگیهای خاک و اراضی، از جمله عوامل کلیدی برای موفقیت در کشت این گیاهان است. همچنین، انجام پژوهشهای بیشتر در مناطق مختلف و در دورههای فنولوژیکی مختلف میتواند به بهبود برنامهریزیهای کشاورزی کمک کند.
این پژوهش گامی مهم در جهت توسعه کشت گیاهان دارویی و استفاده بهینه از منابع طبیعی در استان چهارمحال و بختیاری است. امید است نتایج این تحقیق بتواند به عنوان راهنمایی برای کشاورزان و برنامهریزان بخش کشاورزی مورد استفاده قرار گیرد.